roznosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, roznosićnoszę, roznosićsi, roznosićnoś, roznosićnoszony {{/stl 8}}– roznieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, roznosićniosę, roznosićniesie, roznosićnieś, roznosićniósł, roznosićniosła, roznosićnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roznosić się – roznieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zapachach, dźwiękach: docierać w różne miejsca; rozchodzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Roznosi się tu zapach lawendy. Roznosi się woń spalenizny. Po całym lesie rozniósł się huk… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roznosić — Roznieść coś w puch zob. puch. Roznieść (kogoś) na szablach zob. szabla … Słownik frazeologiczny
roznosić — → roznieść … Słownik języka polskiego
roznieść — dk XI, roznieśćniosę, roznieśćniesiesz, roznieśćnieś, roznieśćniósł, roznieśćniosła, roznieśćnieśli, roznieśćniesiony, roznieśćniósłszy roznosić ndk VIa, roznieśćnoszę, roznieśćsisz, roznieśćnoś, roznieśćsił, roznieśćnoszony 1. «nosząc rozdać coś … Słownik języka polskiego
żywioł — 1. Być, znaleźć się, czuć się, poczuć się w swoim żywiole a) «czuć się, poczuć się gdzieś dobrze, swobodnie»: Stewardzi zaczęli roznosić kielichy napełnione szampanem. Kapitan promieniał. Był w swoim żywiole, rozdając ze swej dwumetrowej… … Słownik frazeologiczny
kolportować — ndk IV, kolportowaćtuję, kolportowaćtujesz, kolportowaćtuj, kolportowaćował, kolportowaćowany «rozpowszechniać, roznosić, rozprzedawać wśród odbiorców książki, pisma, druki itp.» Kolportować konspiracyjne gazetki. ◊ Kolportować pogłoski,… … Słownik języka polskiego
ploteczka — ż III, CMs. ploteczkaczce; lm D. ploteczkaczek zdr. od plotka Zbierać ploteczki o znajomych. Roznosić najnowsze ploteczki … Słownik języka polskiego
plotka — ż III, CMs. plotkatce; lm D. plotkatek «nie sprawdzona lub kłamliwa pogłoska, wiadomość powtarzana z ust do ust, najczęściej szkodząca czyjejś opinii» Plotki ze świata artystycznego. Puścić plotkę. Nosić, roznosić plotki. Robić plotki, narobić… … Słownik języka polskiego
plotkować — ndk IV, plotkowaćkuję, plotkowaćkujesz, plotkowaćkuj, plotkowaćował «robić, roznosić plotki» Plotkować o przyjaciołach. Plotkować na temat jakiegoś wydarzenia … Słownik języka polskiego
potrawa — ż IV, CMs. potrawawie; lm D. potrawaaw «pokarm, pożywienie odpowiednio przyrządzone, stanowiące samodzielny składnik posiłków; w węższym znaczeniu: jedna z części obiadu, kolacji itp. podawana na stół kolejno; danie» Prosta, posilna, wyszukana,… … Słownik języka polskiego
